Er is een verschil tussen iets weten of iets beseffen, realiseren, je van iets bewust zijn.
Het verschil is dat bij het eerste, iets weten, men kennis heeft genomen van iets, of iets heeft begrepen. Maar het zet niet per sé aan tot handelen, of veranderen.
Aan de andere kant, wanneer men iets heeft beseft betekent dat de constatering van iets dat aanzet tot verandering, en handelen naar die constatering, wat, hopelijk, leidt tot een bepaalde verbetering.
Ik heb al tientallen jaren het idee dat ik behoor tot een kleine groep fortuinlijken die door hun levensloop zijn gestuit op verborgen of lang vergeten kennis. Kennis die me al vroeg deed inzien dat er veel meer is dan het zichtbare en tastbare, en de invloed ervan.
Waarom zijn de dingen in de wereld zoals ze zijn? En, terugkijkend in de geschiedenis, waarom lijkt dat maar niet te veranderen?
Hugo de Jonge zal er het zijne van denken wanneer hij dit leest, maar het is onmiskenbaar dat een zeer kleine groep invloedrijken bestaat die zeker niet de beste bedoelingen heeft met de mensheid als geheel, ook al zullen zij waarschijnlijk in de waan verkeren dat zij het goede doen, hoe moeilijk hun keuzen soms ook zijn.
Maar, zoals op dit kanaal veelvuldig is te zien, het is geschiedenis, geen “complottheorie,” Hugo, dat de richting van de ontwikkeling, of liever het gebrek daaraan, wordt bepaald door de ultrarijken, die hun fortuin gebruiken om invloed te kopen, zoals bijvoorbeeld, de Rockefellers, Gates, Soros.
Gulle donaties aan allerlei zaken, maar wie betaalt bepaalt. Onderwijs, het fundament van het leven van iedereen, is daar de belangrijkste uiting van. Op de meeste plaatsen is het verplicht. Maar wie bepaalt de inhoud en de richting?
We staan er collectief misschien wel slechter voor dan ooit. Blijkbaar hebben al die jaren van onderwijs er niet voor kunnen zorgen dat we er als collectief op vooruit zijn gegaan. De Bijbel maakte al gewag van allerlei oorlogen en conflicten. De geschiedenis staat er bol van.
Toen ik 19 was stelde ik mezelf de vraag wat mensen wereldwijd als individu zouden antwoorden op de vraag wat men graag wil in het leven. Oorlog? Conflict? Nee. Iedereen streeft als individu naar rust en de vrijheid het leven zo aangenaam mogelijk te maken voor zichzelf en zijn geliefden, zonder dat recht voor anderen te schenden.
Blijkbaar is het besef nooit massaal doorgedrongen dat het anders moet, anders kan. Besef waarnaar gehandeld wordt om te verbeteren. De grote dictators uit de geschiedenis wisten het. Wil je een blijvende verandering teweeg brengen in het denken van een massa dan moet je je richten op de nieuwe generaties. Ofwel, je ideeën verwerken in het onderwijs. Opdringen, blijven herhalen. Dat werkt, weten we.
Het zou mooi zijn als onderwijs mede bestond uit inhoud zoals de video van vandaag.
Zodat er besef komt van hoe dingen werken op een hoger plan. En er naar dat besef wordt gehandeld om onszelf en het collectief te verbeteren.
