Wat een toeval weer. Achter wat ik doe, welke video’s ik vertaal, zit geen plan of lange termijn planning. Dingen komen op mijn pad en doen iets met me, raken me. Resoneren met me. En dan weet ik instinctief dat ik daar iets mee moet.
Afgelopen maandag, dat was 5 februari 2024, voor het archief, vroeg in de ochtend, vroeg ik me af wat mijn volgende project zou worden. Het antwoord in mijn hoofd kwam direct.
Het eerste principe van journalistiek is hoor en wederhoor. Elk verhaal heeft twee kanten (en soms zes dubbele bodems, maar dat is voor een andere keer). Om een volledig beeld te krijgen van een situatie dienen beide zijden worden gehoord.
Misschien was dat ooit zo, maar al lang niet meer. Voor wie de ogen had was dit duidelijk te zien in de “corona”-jaren. Sinds een paar jaar moeten we dan maar vertrouwen op de evenwichtige en onbevooroordeelde verslaggeving van de NOS als het gaat om “de oorlog van Rusland tegen Oekraïne.” Want op last van “Europa” hebben we geen toegang meer tot bijvoorbeeld nieuwszender Russia Today, of RT.
Maar de hetze in de internationale gevestigde media tegen Rusland duurt al lang. Heel lang. Kijk alleen maar naar James Bond-films die gemaakt werden tijdens de Koude Oorlog.
De media blijven maar doen alsof “Het Rode Gevaar” nog steeds springlevend is, de achterhaalde gedachte dat het huidige Rusland hetzelfde is als de dictatuur die de Sovjet Unie was voor de val van de Berlijnse Muur in november 1989 en erop uit is om de hele wereld te veroveren en om te toveren tot een communistisch paradijs met één centraal gezag.
Ik ging mijn eigen onderzoek doen en kwam erachter dat dit beeld helemaal niet klopt. Integendeel. Net zoals het beeld dat in het westen werd neergezet van Vladimir Poetin. Uit mijn onderzoek bleek iets anders, zodanig dat ik een groot respect ontwikkelde voor deze staatsman.
In de loop der jaren nam mijn walging dan ook steeds meer toe als ik in een programma als “De wereld draait door” gasten, gastheren of tafelheren en dames minachtende uitspraken hoorde doen over President Poetin. Alsof het in het script stond. Geen gelegenheid voorbij laten gaan om deze man te typeren als een dictator, een moordenaar, kindermoordenaar, een beest, een monster, een demon, of Satan zelf.
Misschien hadden zij het over een andere Vladimir Poetin. Zou kunnen …
Vanaf voorjaar 2015 begon ik met het vertalen van een aantal lange artikelen, en een paar bijeenkomsten waar mr. Poetin live wordt bevraagd over allerlei onderwerpen.
In 2018 vertaalde ik de volledige transcriptie van The Putin Interviews, alles bij elkaar ruim negen uur aan vraaggesprekken, van regisseur Oliver Stone.
Dat was wat dat stemmetje in mijn hoofd zei. “Doe De vraaggesprekken met Poetin als volgende video’s.”
En wat denk je? Een dag later breekt grote ophef uit over een aanstaand interview van Tucker Carlson met Vladimir Poetin. Oliver Stone lijkt alweer vergeten.
In het kader van hoor en wederhoor. Eerst je informeren, dan een mening vormen.
