Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Als iedereen dat zou doen dan waren we er al.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf … “En als je daarmee klaar bent, hou dan niet op!” Dat laatste heb ik er zelf bij verzonnen na mijn persoonlijke proces van zuivering. Zeg maar een grote schoonmaak. Alle rotzooi opruimen van mijn eerste 18 levensjaren. Alles bekijken, wat is er gebeurd, hoe is dat zo gekomen, wat was mijn rol daarin? Is er sprake van schuld? Of zijn we eigenlijk allemaal slechts slachtoffers van de omstandigheden?
Als je ver inzoomt, en je kunt eerlijk zijn, je verdriet en wrok loslaten, dan blijkt het vaak het laatste te zijn. We zijn ergens allemaal slachtoffers van de omstandigheden. Als we dat zien dan kunnen we gebeurtenissen uit ons leven in die context plaatsen, onderzoeken, en uiteindelijk accepteren en een plek geven waar we er geen last meer van hebben.
Aan de andere kant van dit proces voelde het letterlijk alsof er een last van me was afgevallen. Al die onnodige schuldgevoelens. Het was een bevrijding toen ik het allemaal in het juiste licht zag.
Maar ook hier, ontdaan van alles wat daarbij komt kijken, gaat het in de kern om informatie en het vermogen deze op juiste wijze te interpreteren en te verwerken. Het is een beetje wetenschap, in de letterlijke zin van het woord, je wetens schappen, een plek geven als je het hebt uitgezocht en begrepen. Onderscheidingsvermogen, begrijpen wat wat is en wat niet, is hierbij een belangrijk stuk gereedschap.
Een beetje wetenschap. Want wat is in de beleving van de meeste mensen in deze realiteit die we delen eigenlijk wetenschap? En wat is het niet? Het onderwerp van deze video.
En daar heb je het weer. Velen bezigen de termen “wetenschap,” “wetenschapper,” en “wetenschappelijk.” Maar in een serieuze wereld heeft een term een definitie. Zodat we allemaal weten waar we het over hebben. Daar blijkt het aan te schorten. We denken te weten wat wetenschap is, maar wat is de algemeen aanvaarde definitie van “wetenschap?”
Bepaald geen onbelangrijke vraag. Zo’n beetje alles is tegenwoordig gebaseerd op of voortgekomen uit één of andere wetenschap. Zoals de “vaccins” tegen “corona” voortkwamen uit “medisch wetenschappelijk onderzoek.”
John Ioannidis, arts, wetenschapper, hoogleraar, heeft bijdragen geleverd aan op bewijs gebaseerde geneeskunde. Klinkt goed. Want bewijs is cruciaal in wetenschap. Je kunt niet maar gewoon iets verkondigen, wijzen op een effect en zeggen “zie je wel? Wetenschap.” Je moet aan kunnen tonen dat het één leidt tot het ander.
Ioannidis bestudeert studies. Heel veel studies. Uitkomst van één van die studies was dat 95% van medische experimenten niet herhaald kunnen worden met hetzelfde resultaat. Daar heb je dus niks aan.
Toch zijn we van jongs af aan allemaal geconditioneerd aan te nemen wat “de wetenschap” zegt. Ook hier hebben we zelf wat werk te verrichten om in staat te zijn onderscheid te maken wat wel en wat geen wetenschap is.
Dr. Jordan Grant helpt een handje.
